Odpowiedzi na często zadawane pytania
1.Czy projekt uniemożliwi zabijanie dzieci w majestacie prawa, tak jak miało prawdopodobnie miejsce w Szpitalu Św. Rodziny?
Tak, pełna ochrona życia dziecka, zarówno przed, jak i po urodzeniu, uniemożliwi przeprowadzanie aborcji, w tym późnych aborcji w 21, czy 24 tygodniu, wskutek których rodziły się czasem żywe dzieci, pozostawiane bez opieki w oczekiwaniu na śmierć.
2.Czy projekt pozwoli pociągnąć do odpowiedzialności karnej lekarza, który doprowadził do śmierci dziecka w 39. tygodniu ciąży?
Tak. Chociaż obecnie rzeczywiście takie dziecko pozbawione jest niemal całkowicie ochrony prawa. Wedle orzecznictwa Sądu Najwyższego, karze nie podlega lekarz, który błędem w sztuce lekarskiej doprowadza do śmierci dziecka, o ile tylko nastąpiło to przed rozpoczęciem porodu.
Nasz projekt przewiduje zrównanie ochrony dziecka, tak przed jak i po urodzeniu. Mały człowiek będzie chroniony w pełni również przed błędami lekarskimi.
3.Czy to prawda, że chcecie karać kobiety za samoistne poronienia?
To oczywiście nieprawda. Projekt nic nie zmienia w sytuacji matek, które poroniły. Państwo jest im winne opiekę i wsparcie.
Samoistne poronienie nigdy nie jest przestępstwem. Wynika to z zasad ogólnych prawa karnego (art. 1 §3 kodeksu karnego), ponieważ kobieta nie ponosi żadnej winy za takie poronienie.
Zgodnie z projektem, kobieta nie ponosi odpowiedzialności również za nieumyślne doprowadzenia do śmierci dziecka, czyli za takie sytuacje, w których nie miała zamiaru pozbawić go życia, ale wskutek niezachowania wymaganej ostrożności doprowadziła do jego śmierci.
4.A co, jeżeli kobieta celowo zadaje śmierć swojemu dziecku?
Życie każdego dziecka trzeba chronić. Jego życie ma równą wartość zarówno przed jak i po urodzeniu. Państwo istnieje po to, by chronić ludzkie życie. Nie może pozostać obojętne na celowe zadanie śmierci.
W tych wyjątkowych sytuacjach, gdy kobieta celowo pozbawi swe poczęte dziecko życia, projekt dopuszcza jednak odstąpienie od wymierzenia kary.
Zgodnie z projektem, karze podlega przede wszystkim ten, kto dostarcza środki lub usługi aborcyjne albo zmusza kobietę do aborcji.
5.Czy dzieci z Zespołem Downa będą mogły być poddane aborcji?
Bronimy życia wszystkich dzieci chorych, niepełnosprawnych lub tych, u których wykryty zostanie Zespół Downa, Turnera, czy Edwardsa.
Choroba lub niepełnosprawność nie będą już przyczyną dyskryminacyjnego odmawiania tym dzieciom prawa do życia.
Jednocześnie, projekt zobowiązuje Państwo do roztoczenia szczególnej opieki nad rodzinami, w których dzieci te będą się wychowywać.
6.Czy ochronie powinno podlegać również życie dziecka poczętego wskutek czynu zabronionego?
Tak. Jedno przestępstwo nie może uzasadniać i usprawiedliwiać popełnienia kolejnego.
Okoliczności poczęcia dziecka nie mogą wpływać na wartość jego życia. Żadnego dziecka nie wolno zabijać. Rolą wspólnoty, rolą Państwa, jest zapewnić matce i dziecku warunki, w których oboje poczują się bezpiecznie.
Dopuszczalność aborcyjnego zabicia dziecka poczętego przez nieletnich rodziców, albo pochodzącego ze związku kazirodczego, gwałtu lub współżycia w miejscu publicznym, stanowi jaskrawy przykład słabości państwa, które nie tylko nie zapobiegło przestępstwu, ale nie jest w stanie zapewnić kompleksowego wsparcia matce i dziecku, wychodząc do matki jedynie z ofertą refundacji aborcyjnego zabicia dziecka.
Projekt zobowiązuje Państwo do roztoczenia szczególnej opieki nad matką i dzieckiem w takiej sytuacji.
7.Jak projekt odnosi się do trudnej sytuacji, w której życie kobiety zagrożone jest w związku z ciążą (np. wskutek ciąży pozamacicznej)?
Projekt zezwala na prowadzenie przez lekarzy działań leczniczych, koniecznych dla ratowania życia matki, licząc się ze skutkiem śmiertelnym tych działań dla dziecka.
Gdy rozwój wypadków nieuchronnie prowadzi do śmierci matki lub dziecka, do matki musi należeć wybór pomiędzy ocaleniem jej życia lub życia dziecka.
Ponadto, gdy patologia ciąży nieuchronnie prowadzi do śmierci dziecka i stanowi zagrożenie dla życia matki, projekt zezwala na stosowanie działań leczniczych ze skutkiem śmiertelnym dla dziecka. Z taką sytuacją mamy do czynienia w przypadku ciąży pozamacicznej, której zakończenie będzie możliwe bezpośrednio po jej stwierdzeniu.
8.Czy projekt odbiera rodzicom prawo do wykonania badań prenatalnych?
Jak wskazuje uzasadnienie projektu – „dostęp do badań prenatalnych gwarantowany jest ustawodawstwem regulującym dostęp do świadczeń medycznych” – a zatem zmiany wprowadzane projektem nie pozbawiają kobiet możliwości wykonywania tych badań.
9.Czy projekt zatrzyma procedury zapłodnienia in vitro?
Projekt nie powstrzymuje procedur zapłodnienia in vitro, uregulowanych w odrębnej i niezmienianej przez projekt ustawie o leczeniu niepłodności. Zgodnie z zasadami wykładni prawa, ustawa szczególna dopuszczająca określone w niej działania wchodzące w skład procedury in vitro, stanowić będzie wyjątek od regulacji przewidzianych w ustawie obywatelskiej.
10.Czy projekt chroni życie dziecka przed środkami wczesnoporonnymi i preparatami aborcji farmakologicznej?
Przyjęcie ustawy jednoznacznie zakaże stosowania w celach aborcyjnych niebezpiecznych dla kobiet i zabójczych dla dzieci środków wczesnoporonnych, zwanych preparatami farmakologicznej aborcji.